: مقدمه

چيزهاي بسياري در مورد فوايد تشويق دانشجويان جهت كار روي مسائلي از رشته‌هاي مختلف علمي بصورت مشترك نوشته شده است و بسياري از مسائل واقعي جهان جهت دستيابي از طريق كار فردي بسيار پيچيده هستند.

مجموع درسهاي حاصل از دو گروه منظم، يكي از راههاي تسهيل تجربة مشاركت علمي براي دانشجويان است. بخش اعتبارات فني مهندسي حتي امكان كار بر روي تيمهاي مشاركتي چندگانه را جزء يكي از يازده نتيجة برنامه‌هاي اصلي مورد نياز قرار دارند. مهندسين طراحي و كارشناسان علوم تكميلي كامپيوتر را جهت يك تجربه علمي گرد هم آورده‌اند.

در پاييز سال 2002 دانشجويان به طراحي و تكميل يك ربات بي‌سيم توپ جمع كن با كنترل تحت وب پرداختند كه قادر به دوري از برخورد به موانع مي‌باشد و توسط يك كاربر خارجي و از طريق يك سرور تحت وب كنترل مي‌شود.

در اين مقاله ما به فراهم آوردن پيش زمينه و تاريخچه‌اي از اين مجموعه واحد درسي در دانشكده «لوراس» پرداخته و به توصيف جنبه‌هاي ويژه درس و خلاصه‌اي از نتايج گزارش سال اقدام كرديم سپس تلاشهاي ارزيابي خود را كه جهت گسترش فرآيند اين مجموعه درسي مورد استفاده قرار داديم.

فصل دوم

سازماندهي درس:

بخش علوم كامپيوتر «دانشكده لوراس» يك تيم طراحي از دانشجويان ارشد خود را از سال 1986 جهت تكميل پروژه درخواست كرد. در سال 1997 بخش فيزيك و مهندسي دانشكده لوراس برنامه‌اي جديد تحت عنوان «الكترومكانيك» را توسعه دادند.

در تلاش جهت به مشاركت گذاشتن هر دو برنامه، كارشناسان مورد نياز علوم تكميلي كامپيوتر با مهندسين طراحي بصورت يك گروه درآوردند. از سال 1998، اين پروژه رباتهاي متحرك خودكار كه شامل اتومبيلهاي مسابقه‌اي مسيرياب، رباتهاي آتش نشان و در پروژه اين سال يك ربات بي سيم توپ جمع‌كن را شامل مي‌شود.

1-2- نقش اساتيد:

اجرا قبلي واحد درس زماني تعيين گرديد كه مراحل مناسب توسط تعيين گرديده و به شكل پروژه‌هاي كوچكتر ساخته شده و توسط گزارشات و نمايش آنان تكميل شد. يكي از فوايد اين روش نگهداري درس بصورت سازمان يافته و ارائه جدول تعيين شده بود. اما در تجزيه شخص مؤلف تيمهاي طراحي واقعي جهان چنين پروژه‌هاي كوچك معين ندارند و بايست بهترين عمليات درسي را مشخص كنند و يك دورة‌ زماني عاقلانه براي يك هدف واقعي را بعنوان يك تيم در نظر بگيرند. در تلاشي براي نسخه برداري يك تجربة ضعيفتر تعيين شده، ما جهت كاهش كارفرمايي‌هاي جزئي اساتيد، درس را بازسازي كرديم نقش ما اساساً بعنوان مدير بود و جداول و ابعاد پروژه را براي تيمهاي دانشجويي تغيير مي‌داديم.

2-2- چارچوب درس:

ما با دانشجويان ارشد در پايان ترم بهاره، كه آنها در سال سوم بودند جهت مشاركت در اهداف درس ملاقاتي داشتيم به دو تيم اجازه داده شد كه يكديگر را ملاقات كنند و اطلاعات خود را در مورد پروژه جمع آوري كنند. ما ليستي از احتياجات پروژه داشتيم ولي دانشجويان اطلاعات ارزنده‌اي روي پروژه‌هايشان داشتند و از ما درخواست ابتكار عمل و تحقيقات قبل از ملاقات را داشتند. احتياجات ما عبارتند از:

- اين پروژه بايد شامل يك بورد (صحنه زمين يا تابلو) قابل حمل، يك ميكروكنترلر HC11 پيشرفته «فردمارتين» و «لابراتور MIT» باشد. اين درخواست بدليل صحنه زمين كنوني ما و موفقيت‌هاي پيشين ما توسط آنهاست.

- پروژه بايد اجزاء طراحي مكانيكي برجسته (قابل توجهي) داشته باشد.

- بسياري از درخواستهاي امكانپذير ديگر (كه در يك ترم تكميل شدند با بودجة ما متناسب بوده در حاليكه با تواناييهاي فني گروه نيز تناسب داشته باشد و ...)

با وجود آنكه در كل ما رضايت 100% در مورد پروژه انتخابي نداريم، دانشجويان از مشاركت و مالكيت پروژه راضي هستند. در اولين ملاقات دروس سال آخر ما موضوعي را تحت عنوان «مدارك مورد نياز كاربر» مطرح كرديم كه در آن بصورت مبهم، آنچه را ربات مي‌بايست انجام دهد توصيف كرديم.

مدارك مورد نياز كاربر بصورت ناقص و مبهم بود تا زمانيكه تجربه‌هاي حرفه‌اي مؤلف، كاربران محصول و موارد مديريتي و بازيابي معمولاً اجزاء محصول و درجه دقت مورد نياز براي طراحي را مورد بررسي قرار نمي‌دهند.

سپس به تيم دانشجويان جهت تكميل و توسعه مشخصات مهندسي و نرم افزاري پروژه، 4 هفته وقت داده شد.

ما از دانشجويان خواستيم تا آنچه را كه مي‌خواستند بسازند و آنچه را كه از نظر نرم افزاري، ابعاد و جهت حافظه ذخيره سازي در بر مي‌گرفت را شرح دهند. ما دريافتيم كه توليد يك محصول (فرآورده) با ويژگيهاي قابل قبول، نياز به نظارت و راهنمايي‌هايي از طرف ما دارد. دانشجويان بدون كمك ما نتوانستند آن سطح از جزئياتي را كه ما در نظر داشتيم تهيه كنند. در طول ويژگيهاي نهايي محصول، از دانشجويان خواسته شد «نمودار گانت» را جهت پيشرفت كار پروژه تهيه و نمايش دهند. همچنين جداول پيشنهادي تكميلي پروژه، كه اين كار مشكلي براي دانشجويان است همان طور كه براي مهندسين در حال كار و تيمهاي طراحي نرم افزاري مشكل است. سپس ما ديگر جداول باقيمانده درس را بر مبناي «نمودار گانت» قرار داديم دانشجويان به ما گزارش هفتگي پيشرفت كار مي‌دادند و طراحي‌هاي ابتدايي جهت بررسي و امتياز دادن تحويل داده مي‌شود و نمودار گانت در حال پيشرفت و بهتر شدن بود. بعضي فعاليتها بيشتر از آنچه مورد انتظار بود طول مي‌كشيد يعني موارد كه حتي بعنوان جزئيات نيز مطرح نشده بود نمود پيدا مي‌كرد. دانشجويان در طول ترم بر اساس چندين گزارش رتبه‌هايي دريافت مي‌كردند ولي بيشترين مرور هفتگي به يكي از گزارشات الكترونيكي پروژه اختصاص داشت كه در زير به توصيف آن پرداختيم. در پايان ترم دانشجويان يك نمايش در محوطه دانشگاه اجرا و گزارش نهايي پروژه را فراهم آوردند. يكي از جنبه‌هاي بيشتر درس كه ما در ادامه به بحث آن مي‌پردازيم آنست كه دانشجويان فني مهندسي در مقام مقايسه يك اعتبار بيشتر از دانشجويان علوم كامپيوتري دارند (4 اعتبار در برابر 3)

بيشتر ساعات تماس براي پيشرفتهاي حرفه‌اي صورت مي‌گرفت: كاريابي، دوباره نويسي، مصاحبات و ...