فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 62
فصل اول: کار آفريني چيست؟ كارآفريني عبارت است از فرايند خلق چيزي جديد و پذيرش مخاطرات و سود حاصل از آن است. به عبارت ديگر، كارآفريني فرايند خلق چيزي جديد و باارزش است كه بااختصاص زمان و تلاش لازم و درنظر گرفتن ريسك هاي مالي، رواني واجتماعي و رسيدن به رضايت فردي و مالي و استقلال به ثمر مي رسد. اين تعريف داراي چهار جنبه اساسي است: 1 - كارآفريني مستلزم فرايند خلق است. خلق هرچيز ارزشمند و جديد. اين خلق بايد براي كارآفرين و مخاطبي كه اين خلق براي او انجام شده است ارزش داشته باشد؛ 2 - كارآفريني مستلزم وقف زمان و تلاش كافي است؛ 3 - درنظر گرفتن ريسك هاي اجتناب ناپذير لازمه كارآفريني است؛ 4 - در كارآفريني، رضايت شخصي از استقلال كاري به وجود مي آيد. در تعاريف مربوط به كارآفريني جنبه هاي مشتركي در همه تعاريف وجود دارد: ريسك‌پذيري، خلاقيت، استقلال و پاداش. كارآفرين كيست؟ - كارآفرين كسي است كه فرصتي را كشف و براي پيگيري و تحقق آن، سازمان مناسبي را ايجاد مي كند. - كارآفرين كسي است كه عمدتاً به منظور كسب سود و رشد، كسب و كاري را تاسيس و اداره مي كند كه مشخصات اصلي آن نوآوري و مديريت استراتژيك است. - كارآفرين كسي است كه سياستگذاري كسب‌وكار با اوست و به حساب خود ريسك مالي آن را به عهده مي گيرد. - كارآفرين كسي است كه موسسه اقتصادي، خصوصاً كسب و كاري را كه معمولاً مستلزم ابتكار و ريسك قابل توجهي باشد سازماندهي و اداره مي كند. وجوه مشترك كارآفرينان ريسك پذيري (ريسك هاي متوسط و حساب شده)؛ نياز به توفيق؛ نوآوري، خلاقيت، ايده سازي؛ اعتماد به نفس؛ پشتكار زياد؛ آرمان گرايي؛ پيشقدم بودن؛ فرصت گرا بودن (بيشتر در جستجوي فرصتها هستند تا تهديدات)؛ نتيجه گرا بودن؛ اهل كار و عمل بودن؛ آينده گرايي

فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش )