فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 10
سيره ائمه معصومين(ع) در برابر حكومت‏هاى هم عصر خويش نشان مى‏دهد كه آنان‏ازهر وسيله‏اى براى مبارزه با آن‏ها استفاده مى‏كرده‏اند، هر چند كه در زمان‏هاى‏مختلف،شيوه مبارزه ايشان متفاوت بوده است. شيوه مبارزه ائمه(ع) را مى‏توان به دو دسته مستقيم و غير مستقيم تقسيم كرد. در مبارزه مستقيم، به روشنگرى صريح درباره ماهيت حكومت‏هاى وقت و حتى در مواردى به براندازى آن‏ها اقدام مى‏كردند. مبارزه غير مستقيم آنان استفاده از هر روشى بود كه غير مستقيم، به نفى مشروعيت و تضعيف حكومت‏ها منجر شود. بررسى اين دو روش مبارزه مى‏تواند روشن سازد كه مبارزه آنان با حكومت‏ها بر چه مبنا و اساسى بوده است و آيا صرفاً به اين علت بوده است كه اين حكومت‏ها در روش خويش عادلانه رفتار نمى‏كردند يا غير از اين، علل ديگرى نيز دخالت داشت كه ماهيت آن‏ها را ظالمانه مى‏ساخت، به گونه‏اى كه هرگز اصلاح‏پذير نبودند. پيش از پرداختن به اصل مبحث، گفتنى است كه ائمه(ع) از يك اصل پنهان كارى، به نام تقيه، در برابر حكومت‏هاى وقت استفاده و اصحاب خويش را به رعايت آن سفارش مى‏كردند. در بحث‏هاى پيشين گذشت كه حضرت على(ع) براى حفظ جان خويش از همين روش استفاده مى‏كرد، امام حسين(ع) اصحاب خويش را به كتمان و مخفى كارى توصيه مى‏كرد و امام باقر(ع) نيز به ابابصير توصيه مى‏كند كه در جامعه‏اى كه حكومت آن در دست افراد ناحق و هوس باز است، در ظاهر، هم چون ديگران و در باطن، مخالف آنان عمل كنيد: «خالطوهم بالبرانية و خالفوهم بالجوانية اذا كانت الامرة صبيانيه» [1]

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »