فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 9
زمين شناسي زاگرس چهار سازند ايلام، گورپى، تاربور و اميران، نشانگر بخشى از سنگ‎هاى کرتاسة بالايى زاگرس هستند. بخش پايينى سازند ساچون نيز سنگوارة ماستريشتين دارد. سازند آهکى ايلام : سازند ايلام به دو رخسارة عميق و کم عمق ديده مي‎شود. برش الگوى اين سازند که نشانگر رخساره‎هاى عميق است، در پايانة شمال باخترى کبيرکوه در 12 کيلومترى شهرستان ايلام اندازه‎گيرى شده است. در اين بُرش، سازند ايلام شامل 190 متر سنگ‎آهک‎هاى رسى دانه ريز پلاژيک خاکسترى رنگ با لايه‎‎بندى منظم و ميان‎لايه‎هاى نازک شيل، و سن سانتونين – کامپانين است. وجود قلوه‎هاى درشت هماتيت در پاية بُرش الگو، نشانگر ناپيوستگى رسوبى است که ممکن است به سازند سَروَک و يا سورگاه باشد. ولى مرز بالايى آن با سازند گورپى همساز است. رخساره‎هاى کم عمق سازند ايلام در نواحى فارس و خوزستان، گسترش دارد که شامل سنگ‎آهک‎هاى قلوه‎اى است که همچنان سن سانتونين تا کامپانين دارد. در برخى نقاط مي‎توان ارتباط بين انگشتى دو رخسارة پلاژيک و کم عمق سازند ايلام را ديد. سازند شيلى گورپى : بُرش الگوى اين سازند در تنگ پابده در شمال مسجد سليمان (ميدان نفتــى لالى) 320 متر ستبرا دارد، ولى پيش از معرفــى اين بُرش، به اين واحد سنگى « مـارن دزک »، « مارن‎هاى گلوبيژرينا »، گفته مي‎شد که شامل سازند گورپى و سازند پابده بود. در بيشتر نواحى زاگرس، سازند گورپى شامل مارن، شيل‎هاى خاکسترى مايل به آبى است که ميان‎لايه‎هايى از سنگ‎آهک‎هاى نازک رُسى دارد و به دليل زود فرسا بودن، سيماى آن فرسوده است. در فارس داخلى، رخسارة آهکى سازند تابور، به طور بين انگشتى جانشين سازند گورپى مي‎شود. اگرچه مرز

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »