لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:29

مقدمه :

تقريباً در بيشتر آثار متفكرين مسلمان ، بهره مترادف واژه ربا به كار رفته است . همچنين ، حرمت ربا به منزله حذف نرخ بهره در نظام اقتصادي ، مورد تأييد اسلام تلقي شده است با توجه به مفهوم فراگير بهره در نظام اقتصاد سرمايه داري ، حرمت ربا و حذف بهره به عنوان يك اصل مسلم ، فصل تمايز دو نظام اقتصاد سرمايه داري و نظام اقتصادي مورد تأييد اسلام است . لذا از نقطه نظر علمي ، مفهوم بهره و انطباق يا عدم انطباق آن با مفهوم ربا از اهميت ويژه‌اي در نفي نظام سرمايه داري و پي ريزي مباني تئوريك نظام اقتصادي مورد تأييد اسلام برخوردار است .

در اين تحقيق ابتدا مفهوم بهره در ادبيات اقتصادي غرب توضيح داده مي شود ؛ سپس مفهوم ربا در شريعت اسلام تبيين مي شود و به دنبال آن ، به منظور شناخت ديدگاه متفكرين مسلمان در مورد مفهوم بهره ؛ نظريات اقتصادي اين متفكرين در اين باره كه غالباً به توجيه حرمت ربا اختصاص دارد ، اما مي تواند در تبيين مفهوم بهره از نگاه اين متفكرين موثر باشد – مورد بررسي قرار مي گيرد .

بهره در ادبيات اقتصادي غرب

در ادبيات اقتصادي غرب ، حداقل تا قبل از انقلاب كنيزي ، بهره در تحليل هاي كلاسيك به دو مفهوم كاملاً‌مجزا از هم تفكيك مي شود اين دو مفهوم را مي توان ، به تبعيت از بوم باورك، بهره قراردادي و بهره طبيعي ناميد .

بهره قراردادي درآمدي است كه صاحب سرمايه در قراردادهاي رسمي ، در قبال واگذاري سرمايه خود به غير ، مطالبه مي كند به دليل درج صريح در قراردادهاي رسمي و قابليت پيگيري قانوني در محاكم قضايي جنبه هاي حقوقي اين درآمد نسبت به ماهيت اقتصادي آن مورد توجه بيشتري قرار داشته است .

با گسترش دانش اقتصادي و كنجكاوي بشر در مفهوم سرمايه ، اقتصاد دانان متوجه ماهيت اقتصادي اين درآمد شدند ، و اين حقيقت ، به عنوان يك قانون آماري ( نظم توده‌اي )‌كشف شد كه از نقطه نظر اقتصادي براي مالك سرمايه ، بدون نياز به انتقال آن به غير ، درآمدي مستقل از ارزش سرمايه داري ، اما مؤثر بر آن وجود دارد ، كه مي توان آن را بهره طبيعي ناميد .

نرخ بهره طبيعي ، نسبت اين درآمد به ارزش سرمايه‌اي است و مهمترين عامل تأثير گذار بر تصميم گيريهاي برنامه ريزي شده در نظام بازار مي باشد . در اين درآمد در قالب اشكال مختلف قراردادهاي حقوقي نمود عيني پيدا ميكند و بهره قراردادي ثابت در سالم ترين انواع قراردادهاي وامي ، صريحترين و نزديك ترين نمود عيني آن در بازار است ، شايد به اين دليل كه بهره طبيعي جز در قالب قراردادهاي حقوقي نمود عيني ندارد ، موضوع تحليل هاي بهره در بخش عظيمي از تاريخ ، بهره قراردادي بوده است .