فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 6
آيين دوست يابي از ديدگاه قرآن      فرزندم … « نخست دوست و سپس راه »! اين سخن امام علي (ع) است . بي وجود دوستان ، چگونه انسان مي‏تواند از گردنه‏ها و راههاي دشوار زندگي بگذرد ؟ چگونه انساني كه هنوز شبكه‏اي روابط اجتماعي كه او را در تحقق بخشيدن به اهداف و حل مشكلاتش ياري رساند ، براي خود به وجود نياورده است ، موفق خواهد شد ؟ آيا هرگز شنيده‏ايد كه يك رهبر بدون آنكه بر شانه‏هاي دوستانش گام نهد ، پله‏هاي مجد و عظمت را بپيمايد ؟ حقيقت آن است كه بدون دوستي هرگز موفقيتي در كار نخواهد بود و بدون برخورداري از هنر روابط ، هرگز دوستي  ايجاد نخواهد شد و بدون محبت و دوستي هرگز روابطي به وجود نخواهد آمد . اما دوستي زمينه‏هايي لازم دارد كه بايد آن را فراهم آورد . اين زمينه‏ها همان پايبندي به اخلاق فاضله ، بهره‏مندي از تواضع و فروتني و خويشتنداري و اراده‏ي نيرومند است. ما از دوستي مبتني بر اخلاق سخن مي‏گوييم . بنابراين آنچه بعضي آن را دوستي مي‏نامند اگر صرفاً به معناي يك ارتباط اجتماعي و تبادل خدمات و منافع باشد ، مردود و مطرود است . زيرا اينگونه دوستي‏ها چيزي نيست جز يك كالاي تجارتي كه فرد در آنها خواهان به دست آوردن سود است نه دادن زيان . مي‏خواهد بگيرد ، نه اينكه چيزي بدهد . در اين مقاله موضوع دوستي و آيين دوستي را از ديدگاه قرآن كريم و روايات اسلامي مورد بررسي قرار مي‏دهيم .   مفهوم دوستي دوستي گوهري است گرانبها و وديعه‏اي است الهي كه در دلهاي پاك پديد آيد و چون ريشه‏ي آن نهال در دل آدمي پديد آمد ، بر مردمان فرض است كه آن را در قلب و روح خويش بپرورانند و نهال آنرا آبياري كنند تا درختي برومند و بارور گردد . از اين رو حافظ گفته است

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »