فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 10
عارضة افزايش قوس پا عارضه «گودي پا» يا «افزايش قوس»، به ناهنجاري اطلاق مي شود كه در آن قوس طولي پا از افزايش غيرطبيعي برخوردار بوده و همراه با چنگالي شدن انگشتان پا مي باشد. عارضه مذكور از نظر علّت شناسي به انواع مادرزادي، اكتسابي و با علّت نامعلوم تقسيم مي شود. همچنين برخي از منابع از پاي گود نرم، كه به وسيله حركات و ماساژ قابل درمان است و پاي گرد تغيير شكل يافته نام برده اند. در نوع اكتسابي، اين عارضه مي تواند ناشي از كوتاهي نسوج نرم و كف پا، ضعف عضلات كوچك شست، عضلات بين استخواني، ضعف عضله بازكننده دراز انگشتان باشد. همچنين ضعف عضله درشت ني قدامي و نيز فعّاليت بيش از اندازه عضلات ريز داخل كف پائي كه گاه در اثر كوتاهي تاندون آشيل به وجود مي آيد از جمله عوامل ديگر بروز اين عارضه است. روش ارزيابي عارضه مذكور نيز ترسيم نقش پا است. هرگاه نقش داخلي كف پا از خط فرضي كه از مركز وتر آشيل و در امتداد كف به طرف انگشت دوّم مي رود، فاصله زيادي داشته باشد مي توان عارضه مذكور را مشاهده نمود و در مراحل شديدتر انگشتان به صورت چنگالي درآمده و نقش لبة خارجي پا، محو مي گردد. در برخي موارد شديد نيز، عارضه گودي كف پا، با چرخش داخلي پاشنه همراه است. علائم پائين افتادن استخوان هاي مچ به همراه كوتاهي وتر آشيل، محدوديّت حركت در عمل خم شدن مچ را به همراه دارد. زاويه دار شدن قوس عرضي و وضعيّت انگشتان چنگالي نيز موجب محدوديّت در عمل خم شدن مفصل كف پائي و بند انگشتي شده كه كاهش دامنه حركتي در مفصل بند انگشتي مياني را به دنبال خواهد داشد. همچنين ممكن است در موارد شديد پاشنه مختصر چرخشي به داخل داشته باشد. افزايش قوس طولي پا كه همراه با عارضه انگشتان چنگالي مشاهده مي شود، موجب كوتاهي و انقباضات اسپاستيك عضلات ريز كف پائي مي شود. كوتاهي نيام كف

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »